การเริ่มต้นมันไม่ใช่เรื่องยาก

ตัวผมเองนั้นมักจะมีโปรเจคต่างๆ ออกมาอยู่มากมาย พอได้มีการจดบันทึกไว้ ได้เสวนากับเพื่อนที่สนใจในหัวข้อเดียวกัน มันมักจะโลดเล่นออกมาราวกับว่า มันกำลังจะเกิดขึ้น แต่เพียงที่จริงแล้วไม่ได้เกิดขึ้นมาเลย เกิดขึ้นเสียเพียงแต่ลมที่ออกมาเท่านั้น เมื่อจบวงสนทนาก็เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น การจดไว้ก็เหมือนกับการได้ขีดเขียนลงแผ่นกระดาษ เมื่อเวลาผ่านไป กลับมาเห็นกระดาษแผ่นนั้นก็ได้แต่ช้ำใจ

การคิดริเริ่มสร้างสรร มันคือไอเดีย ที่เกิดขึ้นกับความช่างสงสัย แต่มันจะไม่เกิดขึ้นได้เลยถ้าไม่ ลงมือทำ ความคิดออกมานั้นก็คือ ความฝัน ใครๆ ก็ฝันได้ มันไม่ผิดเลยที่คนคนนึงจะฝันในสิ่งที่มันอาจจะเป็นไปไม่ได้ แต่ความคิดมันก็โลดเล่นออกมาแล้ว คนที่ลงมือ และเชื่อในความฝันนั้น เท่านั้นที่จะสร้างฝันที่คนอื่นๆ มองว่าเป็นไปไม่ได้ ให้เป็นไปได้ ถ้าฝันแล้วป่าวประกาศออกไปแต่ไม่ลงมือทำ มักจะเกิดเสียวิพากษ์ต่างๆ นานา และมักจะถูกมองเป็นเพียง คนเพ้อฝันลมๆ แล้งๆ แค่มนุษย์ฝันกลางวันเท่านั้น

ดังนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุด สำคัญกว่าคำฝันใดๆ ทั้งปวง คือ การสร้างฝันให้เป็นจริง มันมีกฏเพียงข้อเดียว คือ การลงมือทำ